WIEDZA OSTRZY UMYSŁ

Tekst w wersji audio. Podcast:

Dzień dobry społeczności!

Wrzesień dla większości kojarzy się z początkiem roku i powrotem do „rytmu szkolnego”.

Z pewnością jako rodzice odczuwamy to najbardziej.

Nauka zdalna doświadczyła mocno dzieci, młodzież, ale również nas rodziców.

Chciałoby się rzec: „Nauko w trybie stacjonarnym trwaj wiecznie 😊”.

Czy pamiętacie swoje początki w szkole?

Odlegle czasy, ale może warto przypomnieć sobie i porównać z czasami współczesnymi?

Gdy sięgam myślami wstecz pamiętam fartuszek granatowy z białym kołnierzykiem i tarczą szkoły przyszytą do niego.

Zamierzchłe czasy, gdy guma Donald była na „wagę złota” i walkman na kasety z Ace of Base.

Rosyjski był językiem obowiązkowym, a szkoły językowe można było policzyć na palcach jednej ręki.

Myślę, że każdy z nas gdy wspomina czasy szkolne z ogromnym sentymentem.

Beztroskie życie.

Przyglądam się nauce języków obcych w innych krajach, a przede wszystkim systemowi nauczania.

W dziedzinie matematyki przodują japońscy nastolatkowie.

Okazuje się, że od najmłodszych lat zachęcani są do tego, aby tłumaczyć sobie i nauczycielom w jaki sposób należy rozwiązywać zadania matematyczne.

Nastolatkowie nie uczą najprostszego podstawiania do wzoru a skupiają się na zrozumieniu, dlaczego dana metoda działa.

W swojej praktyce językowej dostrzegam, że szybciej zapamiętujemy zagadnienia poprzez poznawanie, a także bycie dla siebie nauczycielem i uczniem.

Zrozumienie i wyjaśnienie reguły, zasady, słowa.

W systemie edukacji przoduje Finlandia.

Na fińskim systemie nauczania wzoruje się wiele krajów.

W polskim systemie nauczania uczone są dzieci czy młodzież współzawodnictwa czy uzyskania najlepszych punktów do egzaminów wstępnych.

Polski system nauczania przygotowuje do zdania ustandaryzowanych egzaminów.

System fiński uczy kreatywności, stawia na równość uczniów, a przede wszystkim przekłada się na lepszą koncentrację i brak wypalenia w szkole.

Podoba mi się relacja nauczyciel-uczeń.

 Zasady partnerskie, a nie hierarchiczne.

Zawód nauczyciela w Finlandii jest doceniany, a studia pedagogiczne uchodzą za prestiżowe.

Nauczyciele w Polsce przytłoczeni są ogromem materiału i ciągłym rozliczeniem z realizacji programu.

Czy szkoły w Finlandii są bliskie ideału?

Uważam, że tak!

Budowana jest wartość ucznia, rozwój jego mocnych stron.

Zainteresowania są ważniejsze od kanonu.

Innowacyjne podejście, skupienie się na rozwoju i pasji rodzi znakomitych przyszłych specjalistów.

Brak rankingu szkół powoduje, ze szkoły skupiają się na uczniach, a nie rywalizacji z innymi placówkami.

Czy podobne szkoły znajdziemy w Polsce?

Tak, jest ich coraz więcej i często są to szkoły alternatywne.

Co uważacie o polskim systemie nauczania?

I z jakiego rocznika jesteście?

Uściski.

Sylwia